این است که در ساختن رویه‌های سیاه آسفالتی مصرف میشود . آب در قیر نشئت نمی‌کند ، از این رو با آن ساختمان‌ها را آب بندی می‌کنند .
در ایران ، قیر را اززمان باستان می‌شناختند . گمان می‌رود واژه قیر بابلی یا الامی‌باشد ، زیرا آنها قیر معدنی را برای آب بندی کردن ساختمان‌ها و به جای ملات مصرف می‌کردند . امروزه قیر را دو جور به دست می‌آورند ، آن را از معدن در می‌آورند (قیر معدنی)و بیشتر قیر مصرفی در راه سازی و آب بندی کردن ساختمان‌ها ، از پالون نفت خام تهیه میشود . (قیر نفتی)
ویژگی‌های عمومی‌قیرها
خصوصیات عمومی‌قابل توجه چسبانند ه ای سیاه عبارتند:
– غیرقابل نفوذ بودن در برابررطوبت وآب
– عایق الکتریکی
– قابلیت ارتجاع
– پایداری متوسط در برابر اسیدها ,بازهاونمک‌ها
– چسبندگی به سایر مصالح
قیرهای راه سازی
قیرهای راهسازی را معمولاً بر اساس درجه نفوذ یا نفوذپذیری (Penetration) دستهبندی مینمایند. درجه نفوذ یک ماده قیری، بیانگر قوام و استحکام آن میباشد که به صورت تعداد واحد نفوذ (یک دهم میلیمتر) یک سوزن استاندارد قائم در یک نمونه قیر و در شرایط معینی از زمان و وزن روی سوزن و دما تعریف میگردد. معمولاً درجه نفوذپذیری قیرها را 25 درجه سانتیگراد با وزنه 100 گرمی و در مدت 5 ثانیه اندازهگیری مینمایند. قیرهای راهسازی که در ایران ساخته میشود، “60 به 70” و “85 به 100” میباشد که این اعداد بیانگر محدوده درجه نفوذ قیرها میباشد.